mUltimate Chopin

op. 28 nr 5, Preludium D-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wf

t. 1-5

Utwór: op. 28 nr 5, Preludium D-dur

Pedalizacja w A, interpretacja kontekstowa

Pedalizacja w KF

EZnieU1

Pedalizacja w Wf (→Wa)

EZnieU2

Pedalizacja w Wn

EZnieU3
..

Różnice między źródłami to wynik błędów i niedokładności zarówno kopisty, jak i sztycharzy Wf i Wn. Problemy z odczytaniem i interpretacją A spowodowane jednak były między innymi gęstym zapisem, bez odstępów pomiędzy systemami – na dopisywane później oznaczenia pedalizacji właściwie nie ma w A miejsca, co spowodowało nie zawsze dokładne ich umiejscowienie. Interpretacja A podana w tekście głównym koryguje położenie znaków  w t. 1-2 i 5 – naszym zdaniem są one w A umieszczone przed nutami, których dotyczą, czyli A (por. oznaczenia w analogicznych figurach w t. 3-4) lub D. Odpowiednio przesuwamy też poprzedzające je znaki . Patrz też t. 17 i 18-20.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności KF , Niedokładności A

t. 14-16

Utwór: op. 28 nr 5, Preludium D-dur

Pedalizacja A (prawdopodobna interpretacja→KF)

!!!   miniat: t. 14, tylko dolna 5-linia, wycinek.                tr = EZTU t. 14;                      red = EZTU t. 14-16

Pedalizacja Wf

EZnieU

Pedalizacja Wn

t. 14 EZTU, t. 15-16 EZnieU

Pedalizacja Wa

T. 14-15 EZnieU = w każdym takcie tylko Ped i 2 gwiazdki, t. 16 EZnieU2
..

Pedalizacja A jest tu miejscami trudna do interpretacji ze względu na gęsty zapis i kreślenia. Szczególnie kłopotliwy bywa znak , który czasem obejmuje dwie nuty. W tekście głównym podajemy wersję, którą można pogodzić z zapisem i która uwzględnia zmiany harmoniczne. Tak też odtworzył to Fontana w KF, jednak ani w Wf, ani w Wn nie powtórzono tej wersji. Zwraca też uwagę notacja Wa, w której trzykrotnie po znaku  na początku taktu umieszczono dwa znaki , jeden w połowie, drugi na końcu taktu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Błędy Wa , Niedokładności A

t. 29-32

Utwór: op. 28 nr 5, Preludium D-dur

Pedalizacja w A

!!!   miniat: jak widać.       tr = EZTU bez t. 32 = t. 29 + t. 30 tylko 1. gwiazdka + t. 31 bez 1. gwiazdki;                 red = tr + EZTU t. 32

Pedalizacja w KF

war_11 + EZnieU3: tr bez t. 32;                 red z t. 32

Pedalizacja w Wf

EZnieU 29-32 bez odcinka od 2. miary 30 do 1. gwiazdki 31

Pedalizacja w Wn

EZnieU 29-30 + w t. 31 EZTU i EZnieU3 (t. 32 nic)

Pedalizacja w Wa

EZTU 29-30 (jak war_11) i potem nic
..

W taktach tych, mimo ścisłej analogii z t. 13-16 (nie licząc pierwszych dwóch i ostatniej szes­na­s­tki) Chopin zapisał odmienną  pedalizację. Ze względu na gęsty zapis i użycie skrótu w t. 32 nastręczyła ona jednak podobnych problemów przy jej odczytaniu. Kopista uznał – słusznie – pozostawienie ostatniego wpisanego przez Cho­pina znaku  (w t. 31) bez domknięcia znakiem  za niedokładność, którą próbował naprawić dodając  na końcu t. 31. Nie usuwa to jednak niedokładności, o ile oznaczenia w t. 32 mają być powtórzone – na początku t. 32 brak wówczas znaku . Przypuszczalnie to właśnie spowodo­wa­ło całkowite pominięcie pedalizacji w t. 32 w Wn. Zdaniem redakcji, intencję Chopina odczy­tano tu prawidłowo w Wf, w którym w t. 32 po­wtórzono oznaczenia z t. 31 i dodano znak  na jego końcu.
Ponadto, w KF (→Wn) znak  na końcu t. 29 umieszczono – wbrew A – pod ostatnią szes­nastką. W Wf odtworzono w ten sposób także znaki na końcu t. 30 i 31.
Wyróżnikiem Wa jest błędne pominięcie pedalizacji począwszy od 3. miary t. 30.

Patrz też t. 1-4.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Fontany

t. 33

Utwór: op. 28 nr 5, Preludium D-dur

 od połowy taktu w A

!!!   miniat: t. 33, tylko górna 5-linia, wycinek.                    tr = EZnieU2 lewe;                       red = EZTU lewy koniec

 od początku taktu w KF (→Wn) i Wf (→Wa)

EZnieU lewy koniec
..

Wcześniejsze niż w A rozpoczęcie widełek  wydaje się być niedokładnością praktycznie bez znaczenia. Notacja A może jednak sugerować jakiś niuans, np.  powiązanie crescenda z obecnością wydzielonego głosu wewnętrznego, toteż w tekście głównym pozostawiamy ją bez zmian. Niedokładność zarówno KF, jak i Wf pokazuje, że dopasowywanie podłużnych znaków – widełek, łuków – do struktur rytmicznych było manierą nie tylko sztycharzy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności KF